Αν το χιόνι συσσωρευτεί
χρόνο με το χρόνο
στην ψυχή σου
και το τραγούδι της ψευδαίσθησης μου
δεν φτάνει στα αυτιά σου.
Εάν τα χέρια σου κρατούν
μαραμένα νούφαρα
και τα χείλη σου καίγονται
όταν προφέρεις το όνομά μου,
αν ένα τυφλό φεγγάρι

αντανακλάται στα δάκρυα σου
και η λέξεις σου εμπλέκονται
στις σκιές του παρελθόντος
και εσύ δεν ζείς, δεν καταλαβαίνεις
και οι ήχοι βουρτσίζουν
σαν ένα θρήνος στο μαγουλό σου …
Μην υποφέρεις.

Μην πιστεύεις τι βλέπεις, τι αισθάνεσαι…
Δεν είναι πραγματικό.
Είμαι μαζί σου,
ακόμα κι αν όλα φωνάζουν τη μοναξιά.
Και αργότερα θα συναντηθούμε και πάλι.
Ίσως σε κάποιο χρονικό διάστημα
κλεμμένο από τους αγγέλους
του ηλιοβασιλέματος.
με την δύναμη της λαχτάρας
να λιώνει η ψυχήμου
για σένα
μέχρι θανάτου.

Σκιές του παρελθόντος